Blog Action «food» Day
τροφή: ..κάθε ουσία που παίρνει από το στόμα ένας άνθρωπος ή ένα ζώο και που είναι απαραίτητη για τη συντήρηση και την ανάπτυξή του
(μτφ.) «πνευματική» τροφή: ..ό,τι καλλιεργεί το πνεύμα και την ψυχή
Όπως κάθε χρόνο, οι απανταχού bloggers λαμβάνουν μέρος στη διεθνή μέρα δράσης των blogs δημιουργώντας μια ανάρτηση με κοινό θέμα.
Φέτος η μέρα αυτή συμπίπτει με την παγκόσμια ημέρα διατροφής (η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου, γιατί 16-10-1945 ιδρύθηκε ο παγκόσμιος οργανισμός τροφίμων και γεωργίας του ΟΗΕ.).
Το θέμα λοιπόν είναι η τροφή..
..σίγουρα η έλλειψή της αυξάνεται ραγδαία με το πέρασμα των χρόνων και αυτό οφείλεται και κατά ένα μεγάλο μέρος στην οικονομική κρίση που ολοένα μεγαλώνει..
Ο συναγερμός χτυπάει, αλλά…ποιός ακούει;
Εδώ θα «γιορτάσουμε» τη μέρα αυτή με μια «καλλιτεχνική ελάφρυνση»!
Θα θυμηθούμε κινηματογραφικές ταινίες με θέμα ή/και τίτλο την τροφή, το φαγητό..ιστορίες μελαγχολικές, αστείες, πικρές, γλυκιές…
5..4..3..2..1..φώτα, κάμερα, πάμε!
«Babette ‘s Feast» (1987, σκηνοθεσία: Gabriel Axel)
Η γιορτή φαγητού, το φαγοπότι που ετοίμασε η Babette για να τιμήσει τα 100 χρόνια απ΄τη γέννηση ενός πάστορα μετά τον θάνατό του.
«Kitchen Stories» (2003, σκηνοθεσία: Bent Hamer)
Σουηδός ερευνητής ταξιδεύει στη Νορβηγία και παρατηρεί τις καθημερινές συνήθειες ενός άντρα στην κουζίνα του, καθώς κάθεται σε καρέκλα η οποία έχει τοποθετηθεί σε συγκεκριμένο σημείο της κουζίνας (..στρατηγικά επιλεγμένο!) και δεν επιτρέπεται να μιλήσει στον άντρα που παρατηρεί.
«Eat Drink Man Woman» (2001, σκηνοθεσία: Ang Lee)
Πατέρας σεφ ζει με τις τρεις κόρες του κι ενώ αυτός μαγειρεύει, οι κόρες ψάχνουν την καλύτερη συνταγή για…ρομαντικές στιγμές!
Σ΄αυτή την ταινία βασίστηκαν οι επόμενες δύο..
«Soul food» (1997, σκηνοθεσία: George Tillman Jr.)
Η μητέρα για 40 χρόνια κρατούσε δεμένη την οικογένεια οργανώνοντας το γεύμα της Κυριακής μέχρι που μπήκε στο νοσοκομείο. Τα γεύματα σταμάτησαν κι οι τρεις της κόρες άρχισαν να καυγαδίζουν ώσπου η μάνα βρήκε κόλπο να ενώσει ξανά την οικογένεια!
«Tortilla soup» (2001, σκηνοθεσία: Maria Ripoll)
Πατέρας σεφ, που έχασε την αίσθηση της γεύσης μετά από τον θάνατο της συζύγου του, μαγειρεύει για τις τρεις κόρες του, οι οποίες διακωμωδούν τις «παλιές οικογενειακές συνήθειες» και ψάχνουν ευκαιρία να ζήσουν τη ζωή τους εκτός οικογένειας.
«Bella Martha» («Mostly Martha») (2001, σκηνοθεσία: Sandra Nettelbeck)
Πεισματάρα σεφ αναλαμβάνει την κηδεμονία του πεισματάρη 8χρονου ανιψιού της. Κι ύστερα..ήρθε ο έρωτας, με τη μορφή του Ιταλού sous-chef!
Εδώ βασίστηκε και η μεταγενέστερη ταινία..
«No Reservations» (2007, σκηνοθεσία: Scott Hicks)
Η chef πάει για ψυχοθεραπεία και ο sous-chef ακούει όπερα όταν μαγειρεύει!
«Like Water For Chocolate» (1992, σκηνοθεσία: Alfonso Arau)
Πώς είναι να καταλήγεις να φτιάχνεις τη γαμήλια τούρτα για τον γάμο του αγαπημένου σου και της αδερφής σου;
«Delicatessen» (1991, σκηνοθεσία: Marc Caro + Jean-Pierre Jeunet)
Ο ιδιοκτήτης ενός κτιρίου παρασύρει θύματα, τα δολοφονεί και πουλάει το κρέας τους στους ενοίκους των διαμερισμάτων του (μαύρη κωμωδία)!
«Chocolat» (2000, σκηνοθεσία: Lasse Hallström)
Μητέρα με κόρη φτάνουν σ΄ένα γαλλικό χωριό κι η σοκολατερί που ανοίγουν ταράζει τα ήρεμα νερά της ζωής των κατοίκων.
«The Cook the Thief His Wife Her Lover» (1989, σκηνοθεσία: Peter Greenaway)
Ένα ζευγάρι (ιδιοκτήτες εστιατορίου) προσπαθούν να «διανθίσουν» με σουρεαλισμό τη βαρετή ζωή τους.
«Fried Green Tomatoes» (1991, σκηνοθεσία: Jon Avnet)
Η φιλία μεταξύ δύο γυναικών-ιστορίες και συμβουλές.
«Πολίτικη κουζίνα» (2003, σκηνοθεσία: Τάσος Μπουλμέτης)
‘Ενας αστροφυσικός ετοιμάζει πιάτα της κουζίνας απ΄την Πόλη για τον παππού του, με τη βοήθεια των φίλων του παππού.
«Rattattuille» (2007, σκηνοθεσία: Brad Bird)
Ποντίκι στην κουζίνα!
..κι η λίστα των ταινιών δεν τελειώνει ποτέ..!
Βουτιά από ψηλά.. 
ωραια , παρα πολυ ωραια..πολυ καλα τα καταφερες!! εκτος απο τελεια παρουσιαση εισαι και ο τελειος πειρασμος@@ μου ανοιξες την ορεξη και ειναι η χειροτερη ωρα αυτη::))))
Χαίρομαι που σου άρεσε, Tali μου!!
Άσε με τους πειρασμούς…γράφοντας και ετοιμάζοντας κόντεψα να κάψω τα ψητά λαχανικά μου! Ευτυχώς που υπήρχε η δροσερή σάλτσα γιαουρτιού (με κάρυ, παρακαλώ) για να σβήσω τη «φωτιά» τους!
😀