..coming to my (colourful) senses!
..συμβαίνει καμιά φορά να είσαι στον ουρανό, «με το κεφάλι στα σύννεφα», όπως λένε. Έρχεται όμως η στιγμή που τα σύννεφα διαλύονται, παύεις να αιθεροβατείς και πέφτεις.
..μια λέξη αρκεί (αυτή που δεν της έδωσε κανείς σημασία..εκτός από μένα) .
..ό,τι πίστεψες ήταν μια ωραία ιστορία, ένα παραμυθάκι απ΄αυτά που λένε στα παιδιά για να κοιμηθούν (δεν είμαι πια παιδί).
..βγαίνω να περπατήσω δίπλα στη θάλασσα.
..η πόλη μου φαίνεται λίγο πιο άσχημη σήμερα. Περπατάω. Η πόλη ομορφαίνει με μια σκέψη..»κοίτα μπροστά». Η διάθεση ομορφαίνει.
(δεν επιτρέπω σε κανέναν να θέτει τα συναισθήματά μου υπό αμφισβήτηση-δεν παζαρεύω-δεν κάνω περικοπές ούτε χάρες.)
Χαμογελάω στην αλήθεια μόνο.
(θα ΄ρθει ο χειμώνας, σκέφτομαι, και χαμογελάω ξανά)
* μουσική πίσω απ΄τις λέξεις: εδώ
Βουτιά από ψηλά.. 
Ελπίζω η πόλη σου να είναι πιο όμορφη σήμερα!. Ωραία ανάρτηση.
Και λατρεύω τα Peanuts!! Είναι πολύ σοφά!
Καλώς ήρθες, σ΄ευχαριστώ!
Η πόλη σήμερα είναι πολύ ζεστή!
Ναι, τα peanuts είναι υπέροχα!
αυτο το θα ερθει ο χειμωνας δεν μπορεις να φανταστεις ποσο το καταλαβαινω , την προσμονη και την ηρεμια που δινει η εικονα του χειμωνα
του χειμωνα που τα βαζει ολα στη θεση τους γιατι το καλοκαιρι ειναι σκετο μπερδεμα…
-να χαμογελας, σου παει!!!
Σχεδόν πάντα είναι έτσι όπως τα λες! Καλό το καλοκαιράκι, αλλά..
..ευχαριστώ!!! 🙂
(δεν επιτρέπω σε κανέναν να θέτει τα συναισθήματά μου υπό αμφισβήτηση-δεν παζαρεύω-δεν κάνω περικοπές ούτε χάρες.)
Αυτό είναι το σωστό άσχετα αν δεν επικροτείται και δεν ανταμείβεται…Άλλα τουλάχιστον τα χεις καλά με το μέσα σου!!!κάτι είναι και αυτό! Χειμώνας και ξερό ψωμί…Αργεί όμως γαμώτο…
Ευτυχώς που δεν περιμένουμε αμοιβές κι ανταμοιβές..!
Αργεί, ε; Ουφ..υπομονή..!!
Από τα σύννεφα βρέθηκες στα χιόνια. Λίγοι άνθρωποι ξέρουν να πέφτουν με τόση μαεστρία…
Και τώρα θέλω την προσοχή σου! Ακολουθεί συμβουλή – προτροπή.
Μη χάνεις ποτέ την πίστη σου στα καλοκαίρια και στα παραμύθια!
..και χωρίς θόρυβο, να σημειωθεί αυτό, παρακαλώ!
Διαβάζοντας τις διάφορες καλοκαιρινές ιστορίες σου, όλο και κάτι θα μου μείνει..ο χορός των φλυτζανιών, τα «μούτρα» του τραπεζομάντηλου, τα κερασόχρωμα καλτσάκια, το πολύχρωμο συντριβάνι, οι ερωτευμένες σαιζ-λονγκ…θ΄ακολουθήσω την προτροπή-συμβουλή σου (πιστά)!
Ευχαριστώ, Αντώνη!